سیزده بدر نماد ملی طبیعت است، روز آشتی انسان با طبیعت و اینکه بین مردم جا افتاده است نحس است پشتیوانه فلسفی، قرآنی و روایی ندارد بلکه پشتوانه شیطانی دارد.
به گزارش قم خبر، از قدیم الایام هیچ گاه نامم را درست نمی گفتند همیشه و هر جا ظاهرم را می دیدند و یا نشانی از من در آن جا بود راهشان را کج می کردند بر این باور بودند که من بدیومن و شومم! حتی قیافه ام را تغییر دادند و مرا خرد کردند 1+12.
من مانند همه عداد برای خودم شخصیت و ارزش بالایی دارم یاران امام زمان(عج) با ارقام من به اتمام می رسند، میلاد بزرگترین مرد عالم و مظهر عدل و عدالت در روز من است، اما چه فایده مرا چنان خار کرده اند که حتی به شوخی هم مرا بی هیچ منبع و ماخذ معتبری شوم و بدسگال می دانند.
این زبان حال عدد سیزده است که در این عالم مظلوم واقع و به دست خرافه های رنگارنگ از بین اعداد ترد شده است.
خرافات درباره نحسی عدد 13 در کشورهای بیگانه
نحوست عدد 13 فقط به مرزهای ایران محدود نمی شود. سیزده در بسیاری از کشورها عدد بدیمنی است.
مسیحیان هیچ وقت سیزده نفری سر یک میز غذا نمی خورند. خرافاتی های امریکا مبتکر عدد1+12بوده اند و مردم سوئد، اگر تعطیلات آخر هفته شان به سیزدهم بیفتد می گویند هفته نحسی در راه دارند.
خرافات درباره نحسی 13 تا جایی بالا گرفته است که در بعضی از خطوط هواپیمایی، صندلی شماره سیزده وجود ندارد و بعد از صندلی 12 هواپیما، صندلی 14قرار دارد.
12روز عیدی که ایرانیان باستان جشن می گرفتند و حسن ختامش را در طبیعت می گذراندند، با گذشت زمان به خرافه های خارجی پیوند خورد تا 13 فروردین روزی باشد که باید آن را به در کرد و از شر بلاهایش به طبیعت پناه برد.
حتی نحسی سیزده تا آنجا بالا گرفت که تا چند دهه قبل، کسی حق نداشت روز سیزده بدر برای دید و بازدید جایی برود؛ مگر این که خودش را برای شنیدن لقب نحس و بدیمن آماده می کرد.
دید و بازدید رفتن در روز 13 فروردین به معنی نحوست بردن به خانه دیگری بود و هنوز هم در بعضی از شهرهای کوچک گفته می شود که تمام بلاهای یک سال در روز سیزده فروردین نازل می شود و مهمان ناخوانده این روز، کسی است که بلاها با قدم او به خانه میزبان می آیند.
نگاهی به ریشهٔ اصلی جشن سیزده بدر
اما سیزده بدرسنت ایرانیان باستان به مناسبت پیروزی ایزد باران بر دیو خشکسالی اَپوش می‌باشد.
واز قبل از اشو زرتشت (۱۸۰۰ قبل از میلاد) مرسوم بوده، چنانچه در کتاب "از نوروز تا نوروز" پژوهش و نگارش آقای کوروش نیکنام (نماینده مجلس زرتشتیان) صفحه ۴۱- و ۴۲ آمده. «سیزدهم روز از ماه فروردین، تیر یا تِشتَر نام دارد. ایزد تیر یا تشترکه در اوستا، یَشتی هم به نام آن وجود دارد ایزد باران است و در باور پیشینیان پیش از آشو زرتشت برای این که ایزد باران در سال جدید پیروز شود و دیو خشکسالی نابود گردد باید مردمان در نیایش روز تیر ایزد از این ایزد یاد کنند و از او در خواست باریدن باران نمایند. در ایران باستان پس از برگزاری مراسم نوروزی سیزدهم که به ایزد باران تعلق داشت مردم به دشت و صحرا و کنار جویبارها می‌فتند و به شادی و پایکوبی می‌پرداختند و آرزوی بارش باران را از خداوند می‌نمودند. اکنون هم رزتشتیان از بامداد روز تِشتَر ایزد و فروردین ماه، سفره نوروزی را بر می‌چینند، خوردنی‌ها و مقداری آجیل و شیرینی‌های باقی‌مانده در سفره نوروز را با خود به طبیعت می‌برند، و شِشه سبزه‌های موجود در سفره را با خود برمی‌دارند و به دشت و صحرا و کنار چشمه‌ها یا آب‌های روان می‌روند. سبزهٔ خود را در کنار جویبارها به آب روان می‌سپارند و آرزو می‌کنند که سالی پربرکت و خرم داشته باشند. تا پسین آن روز را بیرون از خانه هستند و در طبیعت و میان سبزه و صحرا به شادمانی می‌پردازند.»
تاریخچه نحسی عدد 13 در ایران
اما درباره این که 13 از چه زمانی در ایران تبدیل به یک عدد نحس شد، برخی از محققان عقیده دارند که اعتقاد به نحوست عدد سیزده اثری است که از ارتباط و مجاورت با عالم مسیحیت به زرتشتیان و بعد از آنان مسلمانان انتقال پیدا کرد.
جشن «پوریم» یکی از سنت‌های قدیمی قوم یهود است که در دهه‌های اخیر و پس از تشکیل رژیم جعلی اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی، رنگ و بوی متفاوتی به خود گرفته است. این به اصطلاح جشن که همزمان با سیزدهمین روز از سال جدید خورشیدی برگزار می‌شود، در حقیقت جشن و پایکوبی بر خون ده‌ها هزار نفر از مردم ایران است که با توطئه و دسیسه دو یهودی نفوذی در دربار خشایارشاه کشته شدند.
بیش از 77 هزار ایرانی توسط یهودیان قتل عام شدند و در برخی نقل‌ها، این تعداد تا 500 هزار نفر نیز عنوان شده است.
از آن زمان تا کنون، این روز به عنوان "عید یهودیان" زنده نگاه داشته شده و هر سال یهودیان سراسر جهان در این روز مراسم مختلفی از قبیل روزه گرفتن، برپایی جشن و پایکوبی، نوشیدن شراب و افراط در مستی، دادن هدیه به یکدیگر گرامی می دارند.
گفته می شود این کشتار در روزهای 13 و 14 ماه آدار اولین ماه سال جدید انجام شده است و روز دوم کشتار به اصرار استر به خشایارشاه برای از بین بردن دشمنان قوم یهود ادامه پیدا می کند.
براساس متون تاریخی، نحسی روز 13 فروردین در میان ایرانیان و بیرون رفتن مردم از خانه ها ریشه در کشتار تاریخی ایرانیان داشته است.
دیدگاه‌هایی پیرامون نحس بودن سیزده بدر
تا کنون هیچ تاریخ‌نگار و پژوهشگری دلیلی برای نحس بودن سیزده نوروز نیاورده است، بلکه وارون بر آن، بیشتر آنها روز سیزده نوروز را بسیار نیکو و فرخنده (سعد) دانسته‌اند.
برای نمونه در آثار الباقیه ابوریحان بیرونی، جدولی برای سعد و نحس بودن روزها وجود دارد که در آن برای سیزدهم نوروز که تیر روز نام دارد، واژهٔ سعد به معنی نیک و فرخنده آمده‌است.
خرافات در نوروز و ریشه های آن در کلام شهید مطهری(ره)
آیت الله شهید مطهری فقیه، فیلسوف اسلامی و مفسر قرآن و مأنوس نهج البلاغه درباره خرافات و علل آنها بیاناتی دارند «در میان همه اشیایی که بشر برای آنها شئامت و نحوست قائل است اعداد سهم بیبشتری دارند و در میان اعداد هم از همه به ا صطلاح مظلومتر و بیچاره تر و توسری خورتر عدد 13 بوده است. استاد مطهری این عقیده انحرافی را عمومیت می دهند که اطلاع پیدا کردم که ملت های به اصطلاح پیشرفته یعنی اروپایی ها و آمریکایی ها صد درجه از ما به این عدد تهاجم کرده اند.
شهید مطهری در ادامه ریشه نحس دانستن این عدد را بررسی می کنند« دو خاصیتی که در بشر هست سبب پیدایش فکر نحوست در اشیاء و اعداد شده است.
یکی اینکه بشر به طور کامل خودخواه است، یعنی نمی خواهد مسئله شکست های خودش را متوجه خودش بکند. همیشه دنبال این می گردد یک چیز دیگری پیدا کند و بگوید این بدی، این شکست، این بدبختی که پیدا شد؛ این من نبودم؛ این فکر من نبود ... بشر برای اینکه از تقبل مسئولیت ها فرار کند آمده است برای اشیاء برای چهارشنبه برای 13 و... نحوست قائل شده استخاصیت دیگر روح تنبلی است که در انسان می باشد. انسان وقتی بخواهد علت قضایا را بفهمد باید از طریق علمی و عقلی کاوش و تفکر و جستجو و تفحص کند تا علت واقعی اشیاء را درک کند. ولی با خیال همه قضایا را زود می شود حل کرد... با یک کلمه خودمان را راحت می کنیم می گوییم علت اینکه ما در این جنگ شکست خوردیم این بود که مثلا در روز چهارشنبه شروع کردیم یا روز 13 بود، علامه مطهری مخالف بودن این عقیده را با قرآن بیان می کند که« قرآن کریم در آیات زیادی با کمال صراحت این مطلب را می گوید که منشأ فال بد هر شومی و نحوستی که وجود دارد خارج از وجود خود بشر نیست.»
یعنی بشر ممکن است فکروعقیده اش، فکر و عقیده شومی باشد، وقتی که فکر و عقبده اش سراسر خرافه و جهالت است شومی در جهالت است. شومی جز در اخلاق فاسد در جای دیگری نیست. شومی جز در اعمال پلید در چیزی نیست. استاد بعد از دلیل قرآنی روایتی در این باب نقل می کنند: پیغمبر اکرم در کمال صراحت فرمود:« در امت من تطیر و فال بد وجود ندارد. خود پیغمبر اکرم اشیاء را به فال نیک می گرفت و هرگز فال بد نمی زد و از فال بد منع می کرد. فرمود هر وقت به دلت بد آمد با آمدن چیزی دلت چرکین شد اعتنا نکن مخصوصا برو.»
نحسی سیزده بدر پشتیوانه شیطانی دارد
حجت الاسلام و المسلمین حسن عفاری فر بااشاره به تعریف خرافه می گوید: خرافه به رفتارهایی گفته می شود که هیچ پشتیوانه عقلی ندارد و کمترین وجه بهره مندی از حیات انسان را خرافه دارد.
عضو هئیت علمی موسسه آموزش حوزوی امام رضا(ع)، جامعه شناس و کارشناس علوم اجتماعی به نحسی روز سیزده بدر که یکی از خرافات بزرگ نوروز است، اشاره می کند و می گوید: هیچ یک از ریاضی دانان هرگز نگفته اند عدد سیزده نحس است بلکه این عدد زیباترین تاریخ را« 13 رجب میلاد امیرالمومنین علی(ع)» را برای ما شیعیان رقم زده است.
وی بابیان اینکه این نحسی سیزده بدرهیچ ریشه دینی در اسلام ندارد، می گوید: عده ای خوش ذوق آمده اند این نحس بودن عدد 13 را این گونه تعبیر کرده اند که 12 امام معصوم مَرد (14 معصوم به جز حضرت زهرا(س) آمده اند امامت کرده اند اما امام زمان(عج) هنوز نیامده است و غایب است و و عدد و روز 13 را روز ناراحتی و غم شیعه و یادآور غم هجران نامیده اند اما این عدد و روز را نحس معرفی نکرده اند بلکه یادآورعزیزترین مخلوق عالم دانسته اند.
به عقیده غفاری فر سیزده بدر نماد ملی طبیعت است، روز آشتی انسان با طبیعت و اینکه بین مردم جا افتاده است نحس است پشتیوانه فلسفی، قرآنی و روایی ندارد بلکه پشتیوانه شیطانی دارد.
گزارش از فریده اریس
انتهای پیام/
ارسال نظر