«انتشارات علمی فرهنگی» ممکن است برای عامه کتاب‌خوان‌ها چندان انتشارات مهمی به حساب نیامده و شناخته شده نباشد، اما واقعیت چیز دیگری است.
به گزارش قم خبر ، رجا نوشت: دقت در ابعاد مختلف این شرکت نشان می‌دهد که باید آن را یکی از بزرگترین بنگاه‌های انتشاراتی و حتی فرهنگی کشور دانست. به همین دلیل وقتی خبر واگذاری بخشی از سهام دولتی آن رسانه‌ای می‌شود، حساسیت‌ها برانگیخته می‌گردد، مخصوصاً که سابقه واگذاری ناتمام اما مسئله‌دار این شرکت در سال ۸۴ هم وجود داشته باشد.
دو موسسه‌ای که در هم ادغام شدند
«موسسه فرانکلین» و «بنگاه ترجمه و نشر» دو مجموعه‌ای بودند که قبل از انقلاب در حوزه کتاب و ادبیات فعالیت می‌کردند و تقریبا در جهت ترجمه کتابهای غربی –خاصه آمریکایی- و گسترششان در کشور گام بر میداشتند. که اولی بعد از انقلاب جای خودش را به «سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامي» و دومی به «شرکت انتشارات علمی فرهنگی» داد.
البته این دو ناشر در سال ۷۲ در هم ادغام شده و با نام «شرکت انتشارات علمی فرهنگی» به فعالیت ادامه دادند و در سال ۱۳۷۹، ۵۱ درصد از سهام این انتشارت در اختيار سازمان تامين اجتماعي و ۴۹ درصد در اختيار وزارت علوم، تحقيقات و فناوري قرار گرفت.
از آن سال به بعد این دو مجموعه دولتی هستند که هیئت مدیره این انتشارات را برای دوره‌هایی سه ساله انتخاب می‌کنند و در ۹ سال گذشته علی زارعی نجفدری مدیرعامل این موسسه بوده است.
شرکتهایی که هر کدام برای خودشان کسی هستند
انتشارات علمی و فرهنگی در سال ۱۳۸۰ با تصمیم هیئت مدیره به منظور توسعه و گسترش فعاليت هاي خود در زمينه توزيع و فروش كتاب، ارتقاي فعاليت چاپخانه و افزايش فعاليت حوزه فيلم سازي تصمیم به تاسیس ۳ شرکت مجزا چاپ و نشر كتيبه، شركت بازرگاني كتاب گستر و شركت فرهنگ فيلم تهران گرفتند که با انجام این کار هم به دارایی های انتشارات علمی و فرهنگی افزوده شد و هم این ۳ شرکت به منبع درامدی برای انتشارات تبدیل شدند.
نگاهی به مایملک این شرکتها ثابت می‌کند که علاوه بر اعتبارات حقوقی و جایگاه هنری، این انتشارات از نظر مادی ارزش زیادی دارد. چرا که برای مثال شركت چاپ و نشر كتيبه كه در فضايي به و سعت ده هزار متر مربع مشتمل بر ۲۷۰۰ متر مربع سالن توليد ، ۲۵۰۰ متر مربع انبار كاغذ و محصول و همچنين ۶۰۰ متر مربع ساختمان اداري استقرار يافته است.
از سویی دیگر شرکت کتاب گستر نیز یکی از مجموعه‌های پرقدرت توزیع کتاب در کشور است. این شرکت با در اختیار داشتن انبارهای بزرگ، تجهیزات بسته بندی، سیستم حمل و نقل و شبکه توزیع گسترده علاوه بر توزیع انحصاری کتب و محصولات فرهنگی انتشارات علمی فرهنگی، سیستم توزیع کتابهای بیش از ۸۰ ناشر معتبر را نیز در سراسر کشور مدیریت و اجرا می کند.
همه اینها ثابت می‌کند که این انتشارات یک بنگاه بزرگ و پرقدرت نشر در کشور است که علاوه بر ارزش مادی فراوان، می‌تواند تاثیرات فرهنگی زیادی از خود برجای بگذارد.
خودم از خودم می‌خرم؛ تصویب شد!
شاید به همین دلیل بود که رییس دولت هشتم در آخرین روزهای کاری خودش در جایگاه رییس جمهور تصمیم گرفت بخشی از این شرکت را به خودش واگذار کند!
در تيرماه ۱۳۸۴ و در حالی که دولت هشتم روزهای آخر خود را سپری می‌کرد مصوبه ای مسئله دار در هيات وزيران به تصویب رسيد که بنابر آن وزارت امور اقتصادی و دارایی تصمیم به واگذاری ۴۹ درصد سهام وزرات علوم در این انتشارت گرفت، آن هم با شرایطی استثنایی و برای موسسه‌ای که محمد خاتمی تقریباً صاحب آن بود. بر اين اساس مقرر شد سازمان خصوصی سازی سهام دولت در شرکت انتشارات علمی و فرهنگی متعلق به وزارت علوم، تحقیقات و فن‌آوری، را به میزان چهل و نه درصد (۴۹%) «از طریق فروش اقساطی بدون بهره به صورت ۱۰ ساله» و براساس قیمت كارشناسي کارشناسان رسمی دادگستری به موسسه غیردولتی بین المللی «گفتگوی فرهنگها و تمدنها» واگذار نمايد. اين مصوبه در ۱۸ تيرماه توسط معاون رئيس‌جمهور وقت ابلاغ شده است که البته با روی کار آمدن دولت نهم، جلوی اجرای آن گرفته شد.
حال دولت یازدهم تصمیم گرفته است همان ۴۹ درصد را که شامل ۳۳۲۴۶۴۶ عدد سهام به قیمت هر سهم ۷۹۴۶۹ ریال واگذار کندکه ارزش کلی آن معادل بیش از ۲۶ میلیارد تومان تعیین شده است. این سهام بنا بر اعلام سازمان خصوصی سازی از ۱۷ تیرماه سال جاری برای عموم خریداران قابل تهیه است.
حال باید دید با فرا رسیدن هفدهم تیرماه بخش قابل توجهی از سهام این بنگاه بزرگ فرهنگی در اختیار چه کسی قرار خواهد گرفت.
ارسال نظر