هر یک از شیعیان ما دچار بلایی( مرضی) شود و صبر کند(بی تابی و ناشکری نکند) خدای عزوجل همانند پاداش هزار شهید را به او عنایت خواهد فرمود.
به گزارش قم خبر به نقل از افکار نیوز؛ شیخ صدوق(ره) با اسناد خود از محمد بن فضیل نقل می کند که می گفت:
در راه مدینه هنگامی که به منزلگاه (بطن مرّ) رسیدیم من به مرض(عرق مدینی) دچار شدم و پهلو و پایم به شدت درد می کرد.
به مدینه که رسیدیم خدمت امام رضا(ع) رسیدم فرمود: چرا تو را دردناک می بینم تو را چه شده است؟
گفتم: هنگامی که به منزلگاه(بطن مر) رسییم من دچار مرض (عرق مدینی) شدم و پهلو و پایم به شدت درد می کند، پس آن حضرت به پهلویم ( زیربغلم) اشاره فرمود و (دعایی) خواند و مقداری از آب دهان مبارک خود را بر آن مالید، سپس فرمود: از این بر تو باکی نیست و به جای مرضی که در پایم بود نظر افکند و فرمود: (ابوجعفر( امام باقر(ع))) هر یک از شیعیان ما دچار بلایی( مرضی) شود و صبر کند(بی تابی و ناشکری نکند) خدای عزوجل همانند پاداش هزار شهید را به او عنایت خواهد فرمود.
محمد بن فضیل گفت: من به خودم گفتم: به خدا سوگند من از این مرضی که در پایم می باشد بهبود نخواهم یافت .
راوی گوید: او تا پایان عمرش می لنگید ( و ان مرض بهبود نیافت.)
ارسال نظر