آنچه که توانست و می تواند ما را از شرایط ضعف و انفعال خارج کند، اتکا به قدرت لایزال الهی، پشتوانه ملت بزرگ ایران و استفاده از ابزارهای قدرتمندی مانند نظر نمایندگان ملت و دلسوزان نظام برای به کرسی نشاندن خواسته های به حق کشورمان است.
به گزارش قم خبر ؛ «حسن هانی‌زاده» در روزنامه «حمایت» با پرداختن به موضوع مذاکرات هسته‌ای نوشت:
هشتمین دور مذاکرات جامع هسته‌ای ایران با گروه ۱+۵ در تاریخ ۲۴ مهر ماه در شهر وین برگزار و قرار شد نشست کارشناسی ایران و ۱+۵ و همچنین نشست سه جانبه وزرای خارجه ایران، آمریکا و کاترین اشتون برگزار شود که در همین راستا نشست کارشناسی ۳۰ مهر ماه و اول آبان در وین برگزار شد .یکشنبه و دوشنبه هفته آینده ۱۸ و ۱۹ آبان نیز نشست سه‌جانبه ظریف، کری و اشتون و روز سه شنبه ۲۰ آبان نیز نهمین دور مذاکرات ایران و ۱+۵ در مسقط پایتخت عمان برگزار خواهد گردید.مذاکرات هسته ای همواره از پیچیدگی های زیادی برخوردار است و با توجه به دیدار قریب الوقوع آقای دکتر ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان با «جان کری» وزیر امور خارجه آمریکا در مسقط و همچنین دیدار مشترک با خانم کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به نظر می رسد سلسله اتفاق نظرات و مشترکاتی وجود دارد که باید طرفها از آن استفاده کرده و قبل از پایان مهلت مقرر یعنی ۳ آذر به یک جمع بندی مشترکی برسند.
بنابراین علیرغم پیچیدگی ها و مشکلات فراوان و همچنین خطوط قرمز در سیاست خارجی طرفین گفتگو، به نظر می‌رسد مذاکرات در آینده شرایط بهتری داشته باشد. ضمن اینکه باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا تلاش می کند که در دو سال باقی مانده از مدت ریاست جمهوری اش، دستاوردی به یاد ماندنی برای آینده سیاسی خود فراهم کند و این دستاورد تاریخی می تواند در حوزه برنامه هسته ای ایران باشد. با توجه به الزام اوباما برای به نتیجه رساندن این مذاکرات، مسئولین کشورمان می توانند از این فرصت به نحو احسن استفاده کرده و لغو کامل تحریم ها و نه تعلیق آنها و نیز به رسمیت شناختن حق غنی سازی را به عنوان یکی از خواسته های اصلی مطرح نمایند. اگر طرف های دیگر گفتگو یعنی کشورهای اروپایی حسن نیت نشان بدهند و اراده لازم را داشته باشند، موضوع هسته ای ایران ظرف یکماه آینده به پایان رسیده و تحریم ها به طور کامل لغو خواهند شد اما با توجه به پیروزی حزب جمهوریخواه در انتخابات میان دوره ای مجلس سنای آمریکا و به دست آوردن اکثریت آن، اعمال و تحمیل کارشکنی هایی برای تخریب مذاکرات نیز محتمل است.
نکته دیگر، جریان سازی های رسانه ای است که طبیعتاً از سوی لابی صهیونیستی سازماندهی می شود و در آستانه هر دور مذاکره با هجمه سنگین رسانه ای و خبری مشکلاتی را علیه ایران شکل می دهند. لذا موضوع گسترده لابی صهیونیستی در کشورهای اروپایی و آمریکا، همواره مشکلاتی را در مسیر مذاکرات به وجود آورده است اما با توجه به اینکه شخص باراک اوباما تلاش می کند تا موضوع هسته ای ایران را به فرجام برساند، به نظر نمی آید که این فضاسازی خبری مانند گذشته بتواند موانع جدی در مسیر مذاکرات به وجود آورد.
مسئله مهمی که در اینجا باید به آن اشاره کرد این است که روند تصویب قوانین بین المللی مانند اعمال تحریم و یا عدم تحریم بر کشورهای مختلف از جمله ایران در ایالات متحده همواره باید با جلب رضایت سنای این کشور باشد. همانگونه که در گذشته شاهد بودیم، رئیس جمهور آمریکا برای متقاعد کردن و جلب تایید نمایندگان مجلس سنا همواره حساب جداگانه ای برای آن باز می کند، سخنرانی های مفصلی ترتیب می دهد و سعی در متقاعد نمودن آنان می نماید.
در توافق نهایی هسته ای ایران با گروه ۱+۵ نیز اوباما ناچار است سیاست نهایی خود را با اجازه مجلس سنا به تصویب برساند. بنابر این با توجه به اکثریت نمایندگان جمهوری خواه جنگ طلب و تندرو شایسته است که هر نوع توافق نهایی ایران با غرب نیز در داخل کشورمان به تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی برسد.
ورود مجلس این کارایی موثر را دارد که می تواند که از شکسته شدن و عبور کردن از خطوط قرمز نظام جلوگیری و ممانعت به عمل آورد و در عین حال قادر است به عنوان تقابل با زیاده خواهی جمهوری خواهان که مایل به توافق نهایی با ایران نیستند، تلقی گردد تا موازنه قدرت صورت گرفته و به عنوان برگ برنده ای در دست طرف ایرانی قرار بگیرد. مجلس شورای اسلامی این حق را دارد تا چارچوب مشخصی را برای مذاکرات هسته ای و ایجاد توافق نهایی به وجود بیاورد و با در نظر گرفتن این واقعیت که توافق نامه موقت هسته ای طرح اقدام نام دارد و عنوان «بین‌المللی» بر آن مترتب نیست، لذا وجوب کسب تاییدیه نمایندگان ملت برای توافق نهایی بیش از پیش ضروری و لازم است.
تاکید بر جلب نظر موافق مجلس شورای اسلامی می تواند به عنوان اهرم قدرت در مورد اظهارات اخیر رئیس جمهور آمریکا نیز مطرح باشد که اخیراً بر کارایی تحریم ها برای آوردن ایران بر سر میز مذاکره تصریح کرده بود. بررسی تاریخ روش برخورد با مستکبران این واقعیت را هویدا می کند که همیشه باید با دست برتر در گفتگو و تعامل با آنان برخورد کرد و هر جا که از موضع ضعف، شرایط آنان را پذیرفته ایم چیزی جز زیان، شکست و تحقیر عایدمان نشده است. آنچنان که در سال های گذشته بعضی شرایط ناعادلانه به ما تحمیل شد و ما ناگزیر به پذیرش آن شدیم اما آنچه که توانست و می تواند ما را از شرایط ضعف و انفعال خارج کند، اتکا به قدرت لایزال الهی، پشتوانه ملت بزرگ ایران و استفاده از ابزارهای قدرتمندی مانند نظر نمایندگان ملت و دلسوزان نظام برای به کرسی نشاندن خواسته های به حق کشورمان است، به نحوی که تاریخ، آیندگان و فرزندانمان با افتخار و شکوه از آن یاد نمایند.
ارسال نظر