فرصتی برای شست‌وشوی جان از غبارهایی که گذشت روزها و غفلت از یاد معبود هستی به جان و دل می‌نشاند. فرصتی که ائمه اطهار(ع) که پیام‌آوران رحمت بوده‌اند از دست دهنده آن را «شقی» شمرده‌اند.
به قم خبر، حکایت در راه بودن یک ماه بود؛ ماهی که در آن خواب روزه‌دار عبادت، خاموشی او تسبیح، عمل پذیرفته شده و دعای او مستجاب است.
فرصتی برای شست‌وشوی جان از غبارهایی که گذشت روزها و غفلت از یاد معبود هستی به جان و دل می‌نشاند. فرصتی که ائمه اطهار(ع) که پیام‌آوران رحمت بوده‌اند از دست دهنده آن را «شقی» شمرده‌اند.
این عالم تنها سایه‌ای از یک حقیقت بزرگ‌تر است. حقیقتی که عمق و ژرفایش مرزهای خیال را در نوردیده و چشم هیچ بشری به انتهای معنایش نرسیده است. به همین خاطر در این عالم هر چیزی نماد و نشانه‌ای از آن حقیقت بزرگ است.
ثانیه‌ها، دقایق، روزها و ماه‌ها همه مثل هم نیستند. برخی نشانی از عالم باطن و حقیقتی زیبا دارند. ماه رمضان چنین است. ماهی که تنها 30 روز از زندگی انسان‌ها نیست بلکه نشانه‌ای است از درهای باز رحمت الهی برای تمام کسانی که می‌خواهند زیر سایه لطف و مهربانی یگانه معبود خویش جان تشنه را سیراب کنند.
شب قدر هم که در این ماه قرار دارد و برتر از هزار ماه است، نشان‌دهنده همین برتری برخی زمان‌ها بر دیگر روزها و ساعات است.
آنطور که در حدیثی از امام صادق(ع) نقل شده تورات در ششم ماه رمضان، انجیل در دوازدهم ماه رمضان، زبور داوود در هجدهم ماه رمضان و قرآن در شب قدر نازل شده است. همه اینها نشان می‌دهد ماه رمضان یک ماه عادی نیست و برای بهره‌برداری از این ماه نباید عادی رفتار کرد. این ماهی است که نه تنها خوردن و آشامیدن که نیت، فکر، زبان و عمل انسان باید کنترل شده و رنگ و بوی الهی بگیرد.
در این ماه روزه به مسلمانان واجب شده است. عبادتی که در ادیان گذشته هم وجود داشته و وسیله‌ای برای قرب و توکل به خداوند بوده است.
روزه گرفتن در میان ادیان الهی، تاریخی بس طولانی دارد و از جمله عبادات دیرینی است كه پیدایش آن را می‌توان با رانده شدن حضرت آدم و حوا از بهشت مقارن دانست.
روزه، دارویی برای همه ملت‌ها
حجت الاسلام جعفر شجونی بااشاره به اهمیت ماه مبارک رمضان و با بیان اینکه روزه ماه مبارک رمضان دارویی است که برای همه ملت ها تجویز شده است، اظهار کرد: در آیات نورانی قرآن آمده است روزه بر شما واجب است همان گونه که به اقوام پیش از شما واجب بوده است.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه روزه در همه ادیان وجود داشت است، افزود: روزه داری سبب می شود که افراد با پرهیز از برخی از گناهانی که قبل از ماه رمضان ناخواسته به آن می پرداختند به حرمت ماه مبارک پرهیز کنند و این سبب برکت در زندگی افراد می شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در ماه مبارک رمضان خداوند برای عبادات ما فضیلت بسیاری در نظر دارد که نباید از این ماه و خیر و برکت آن غافل بود.
هرچند در ادیان مختلف جزئیات و كیفیت روزه تفاوت دارد اما اصل حكم وجود دارد و هدف آن بطور كلی تهذیب نفس و ایجاد طهارت و پاكی معنوی است.
این حقیقت نشان می‌دهد روزه در فطرت بشر است و همین فطری بودن موجب شده در مناسک تمام ادیان دیده شود. بشر در ذات خود تمایل دارد از سطح خواهش‌های حیوانی عبور کرده و به آینه‌ای برای انعکاس جمال و جلال الهی تبدیل شود و روزه این فرصت را در اختیار او قرار می‌دهد.
انتهای پیام/
ارسال نظر