کارتیمی موفق

به گزارش قم خبر،چهرشنبه 19 اردیبهشت را بواقع باید یک فیلم اجتماعی دانست . فیلمی با روایت و شخصیت های مشخص کهدر انتهای داستان هیچ نکته گنگی را در ذهن مخاطب باقی نمی گزارد . برخلاف فیلم هایی که روایت مشابهی با " چهرشنبه 19 اردیبهشت " دارند ، فیلم درگیر ژست های روشنفکرانه و گفتگوی فلسفی نمی شود و تا انتها همان لحن ساده و روان خود را در پی میگیرد و مخاطب را با خود درگیر می کندو تا انتها درگیر نگه می دارد . نیمه اول فیلم به طرح مساله و سوال های متعدد میگذرد کهئپاسخ دادن به آنها تا سکانس آخر فیلم ادامه می یابد .

یکی از نکات مثبت فیلم که نمی توان به آن اشاره نکرد سیر منطقی داستان و شخصیت پردازی هاست که به خوبی نشان از تسلط نویسندگان برفیلم نامه است . همین نکته که این فیلم نامه به صورت تیمی ( علی زرنگار ، وحید جلیل وند و حسین مکهام ) نوشته شده یکی از دلایل اصلی قوت فیلم نامه است و بابت یک کارتیمی موفق باید به عوامل آن تبریک گفت . به طور کلی تیم سازنده فیلم اعم از تهیه کنندگان ، نویسندگان و کارگردان به خوبی توانسته اند به عنوان یک تیم در کنار هم کار کنند که این نکته ای نیست که سینمای ایران امروز از آن بی نیاز باشد .

جذابیت داستان از همان ابتدای کار گریبان مخاطب را می گیرد . یک آگهی غیر معمول روزنامه ای تعداد زیادی متقاضی را به خیابان کشانده است که هر کدام از این متقاضیان قصه و ماجرای خود را دارند . مخاطب با 3 شخصیت از داستان که هر کدام ماجرای خود را دارند درگیر می شود 3 شخصیتی که در طول داستان با رگه های کم رنگی کم کم به هم مرتبط می شوند و چهار چوب اصلی داستان را شکل می دهند . اتفاق مثبت و مهمی که در این فیلم رخ می دهد و در دیگر فیلم های مشابه در سینمای ایران کمتر رخ می دهد ، این است که در انتهای داستان هیچ نقطه مبهمی از روند داستان و شخصیت ها در ذهن مخاطب باقی نمی ماند ، شخصیت ها کم کم توضیح داده می شوند و در نهایت در شخصیت پردازی به تکامل می رسند .

البته نقطه ضعف های بصری و فرمی هم در کار دیده می شود مثل برخی کادر بندی ها ، برخی نورپردازی ها و متاسفنه در کنار همه اینها باز هم شاهد استفاده بی دلیل از دوربین روی دست هستیم که هیچ کمکی به روایت داستان نمی کند و صرفا شاید بتواند برخی ضعف های طراحی صحنه را بپوشاند . اما جدای از ضعف های بصری میتوان بر نقطه قوت بازیگری تاکید کرد . هم بازیگران جوان وهم صاخبان تجربه در این فیلم کاملا در نقش ها حل شده اند . ولی شاید بیش از همه بازی وحید جلیلوند و سحر احمد پور هم جذاب ، هم جدید و هم تاثیر گذارتر از دیگران به چشم آمد .

برخی بر این باورند که باید فیلم اجتماعی ساخت و باید در این ژانر پستی ها و آسیب های اجتماعی را نشان داد که هشدار ی باشد برای اهالی و مسئولین جامعه . فیلم " چهرشنبه 19 اردیبهشت" پاسخ خوبی است به این گونه دیدگاه ها ، یک فیلم جتماعی که در عین این که نقد های زیادی به مسائل اجتماعی مختلفی وارد می کند ولی فساد را ترویج نمی دهد ، مخاطب را از آمدن به سینما پشیمان نمی کند . روایت شیرینی دارد و مخاطب در نهایت با رضایت از سالن سینما خارج می شود . نکته جالب اینکه در عین شرایط نا مساعد شخصیت ها ، هیچ کدام از شخصیت های اصلی فیلم شخصیت های منفی نیستند . همه انسانهای خوب ومثبتی با ارزش های اخلاقی هستند . این فیلم در عین نقد های اجتماعی و آسیب شناسانه انسانیت را به عنوان یک الگو ارائه می دهد و این است نکته کلیدی در ساخت فیلم های اجتماعی . آنچه از یک فیلم به عنوان یک رسانه فرهنگی انتظار می رود ، پیش برد جامعه در در جهت مثبت و اعتلای فرهنگ و ارزش های آن جامعه است .

باید ابراز خوشحالی کرد از ورود چنین فیلم سازانی به جامعه سینمای ایران ، که چقدر حضور فیلم سازانی مثل وحید جلیل وند ، نرگس آبیار ، بهروز شعیبی و . .. و عدم حضور خیلی از پیشکسوتان که چند سالی است حرفی برای گفتن ندارند و تکرار مکررات می کنند هم به نفع سینما ، هم مخاطبان و هم فرهنگ کشور خواهد بود    

زینب محمدی