هر لحظه با حسین و به یاد حسین بودن، بدون اشک و معرفت محال است.
به گزارش قم خبر، با شنیدن اسمش ناخوادگاه موج در دریایی آبی چشمانم بالا و پایین می‌شود و به راحتی بر روی گونه‌هایم نقش می‌بندد...
تا قبل اینگونه نبودم اما چند روزی است حال و هوایم با روزهای قبل فرق دارد نمی‌دانم چرا اما به راحتی با شنیدن اسم اباعبدالحسین (ع) اشک از دیده گانم سرازیر می‌شود دیشب که جویای این احساس از مادرم شدم گفت «امام حسین (ع) انگشت اشاره‌اش را به سمتت گرفته است و به تو نظر کرده است، قدر چشمانت را بدان»
هر لحظه با حسین و به یاد حسین بودن، بدون اشک و معرفت محال است.
فضیلت گریه برای امام حسین (ع)
گریه برای آن حضرت سختی‌های زمان احتضار را از بین می‌برد زیرا امام صادق علیه السّلام به مسمع بن عبدالملک فرمودند: آیا مصائب آن جناب (امام حسین ع) را یاد می‌کنی؟
عرض کرد: بلی والله مصائب ایشان را یاد کرده و گریه می‌کنم.
حضرت فرمودند: آگاه باش که خواهی دید در وقت مردن پدران مرا که به ملک الموت وصیت تو را می‌کنند که سبب روشنی چشم تو باشد.
همچنین فرمودند:ای مسمع گریه بر احوالات حسین (ع) سبب می‌شود که ملک الموت بر تو مهربان‌تر از مادر گردد.
گریه بر حضرت اباعبدالله الحسین (ع) باعث راحتی در قبر، فرحناک و شادان شدن مرده، شادان و پوشیده بودن او در هنگام خروج از قبر است در حالی که او مسرور است فرشتگان الهی به او بشارت بهشت و ثواب الهی را می‌دهند.
اجر و مزد هر قطره آن این است که شخص همیشه در بهشت منزل کند.
گریه کنان حسین (ع)
حوریه‌ای که برای حسین است در بهشت می‌گرید، جامهٔ عید حسین، باعث گریان شدن پیامبر شد، گشایش‌گری و پیروزی حسین در صفین، باعث گریهٔ علی (ع) شد، بازی کردن و غذا خوردن ایشان اشک را بر دیدگان می‌نشاند، و حتی دوران جنین بودن و ولادت و تبریک گویی برای ولادتش همراه با گریه و اشک بود.
چند روز قبل از محرم گویا برای هر کسی سهمیه‌ای گذاشته‌اند سهمیه‌ای به نام دلتنگی به نام اشک که باشنیدن نام امام حسین (ع) و کربلا نقش زمین می‌شود.
با ورود به زمین کربلا‌ام کلثوم، خواهر امام حسین (ع) پرسید‌ای بردار! این زمین چقدر هراس انگیز و غمبار است.
وقتی ارباب به کربلا رسیدند، از اطرافیان نام زمین را پرسیدند.
قاضریه، قادسیه، نینوا، کرب و بلا... در این هنگام اشک از دیدگان حسین روان گشت.
«اینجایگاه فرود آمدن ماست. اینجا خون ما را می‌ریزند. کودکانمان را سر می‌برند. خون مرا می‌ریزند. خانواده‌ام را به اسارت می‌برند. یاران مرا می‌کشند و سر می‌برند. و فرومایگان، بزرگواران و آزادگان را به بردگی و غلامی می‌برند.»
نام کربلا هم موجب گریستن است.
امام صادق (ع) هنگام نوشیدن آب، می‌گریست و می‌فرمود: همانا آب گوارایی را نمی‌نوشم جز آنکه یاد جدم می‌افتم. چقدر یاد حسین مرا اندوهگین می‌کند.
تربت کربلا پیامبر (ص) را گریان کرد.
وقتی که جبرئیل برای ایشان، از کربلا تربت آورد، اشک بود که از چشمان مبارکش فرو می‌ریخت.
صیقل دادن قلبمان با ماه محرم
قرآن کریم به روشنی بیان کرده است: از روزی که خدا آسمان‌ها و زمین را پدید آورد خداوند متعال در کتاب خود تعداد ماه‌ها را، دوازده عدد قرار داده است و از میان آن‌ها، چهار ماه را حرام کرده است از میان اینکه ماه‌های حرام، تنها در سال قمری وجود دارند، دانسته می‌شود که تاریخ قمری از آغاز آفرینش هستی شکل گرفت و در نزد پروردگار متعال، ملاک و معیار تاریخ بشر قرار گرفت.
حجت الاسلام و المسلمین علی صدوقی بابیان اینکه خداوند در نظام هستی یک معضلاتی خاص دارد، اظهارکرد: خداوند در نظام هستی هر چیزی را در جای خودش قرار داده است و در تقویم ایام سال هم یک چینش خاصی دارد که روی حساب و کتاب است.
کار‌شناس مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم افزود: خداوند ماه محرم را در اول سال قمری قرار داد و قبل آن ماه ذی‌الحِجّه را قرار داد تا در این ماه با توحید مآنوس و در عید غدیر با این توحید به ولی خدا امیرالمومنین (ع) اقتدا کنیم تا در روزعاشورا اثربخشی خوبی از خود داشته باشیم.
وی بااشاره به قصد خداوند از اینکه ماه محرم و عاشورا را در اول سال قمری قرار داد، گفت: شروع کردن سال جدید با امام حسین (ع) و بهاری شدن قلبمان با محرم و عاشورا شاید یکی از دلایل قرار دادن محرم در اول سال قمری باشد.
صدوقی اظهارکرد: انسان وقتی نزدیک ماه محرم و شهادت امام حسین (ع) می‌شود دلش بی‌قرار و به سمت و سوی محبتش یعنی امام حسین (ع) می‌رود.
انتهای پیام/
ارسال نظر