کد خبر: 7452

به مناسبت شهادت نهمین اختر آسمانی امامت و ولایت:

فقدان فرزند امام رضا(ع) بهانه ای شد برای دشمنان که امامت امام رضا(ع) زیر سوال برود که تولد امام محمد جواد(ع) با خود برکت داشت و نگذاشت خط امامت قطع شود و امامت امام رضا(ع) را تثبیت کرد.

به گزارش قم خبر، ابن ابی طلحه درباره شخصیت امام جواد(ع) می نویسد: او گرچه صغیرالسن است ولی كبیرالقدر و رفیع الذكر می باشد.

 

شخصیت والای علمی، اخلاقی امام جواد (ع) در نگاه خلفاء، دانشمندان، نویسندگان و تاریخ نگاران غیر شیعه؛ سندی گویا بر جایگاه رفیع این امام همام در بین مسلمانان می باشد.

 

امام محمد جواد (ع) در سال 195هجري در مدينه متولد شد، نام نامي اش محمد معروف به جواد و تقي است، البته ملقب به رضي و متقي نيز بوده، اما تقي از همه معروفتر مي باشد . مادر گرامي اش سبيکه يا خيزران است که اين دو نام در تاريخ زندگي آن حضرت ثبت شده است.
امام محمد تقي (ع ) هنگام وفات پدرش امام رضا(ع) 8 ساله بود. پس از شهادت جانگداز حضرت رضا (ع) در اواخر ماه صفر سال 203ه مقام امامت به فرزند ارجمندش حضرت جوادالأئمه (ع ) انتقال يافت.
مأمون خليفه عباسي که همچون ساير خلفاي  بني عباس از پيشرفت معنوي و نفوذ باطني امامان معصوم و گسترش فضايل آنها در بين مردم هراس داشت ، سعي  کرد ابن الرضا را تحت مراقبت خاص خويش قرار دهد.
از اينجا بود که مأمون نخستين کاري که کرد ، دختر خويش، ام الفضل را به ازدواج حضرت امام جواد (ع ) درآورد ، تا مراقبي  دايمي و از درون خانه ، بر امام گمارده باشد . رنجهاي دايمي که امام جواد (ع ) از ناحيه اين مأمور خانگي  برده است ، در تاريخ معروف است " .
از روشهايي که مأمون در مورد حضرت رضا (ع ) به کار مي بست ، تشکيل مجالس بحث و مناظره بود.
مأمون و بعد معتصم عباسي مي خواستند از اين راه  به گمان باطل خودامام (ع ) را در تنگنا قرار دهند.
در مورد فرزندش حضرت جواد (ع ) نيز چنين روشي را به کار بستند. به خصوص که در آغاز امامت هنوز سني از عمر امام جواد (ع ) نگذشته بود . مأمون نمي دانست که مقام ولايت و امامت که موهبتي است الهي ، بستگي به کمي  و زيادي سالهاي عمر ندارد.
باري ، حضرت جواد (ع ) با عمر کوتاه خود که همچون نوگل بهاران زودگذر بود ، و در دوره اي که فرقه هاي مختلف اسلامي و غير اسلامي  در ميدان رشد و نمو يافته بودند و دانشمندان بزرگي در اين دوران ، زندگي مي کردند و علوم و فنون ساير ملتها پيشرفت نموده و کتابهاي زيادي به زبان عربي ترجمه و در دسترس قرار گرفته بود ، با کمي سن وارد بحثهاي علمي گرديد و با سرمايه خدايي امامت که از سرچشمه ولايت مطلقه و الهام رباني مايه گرفته بود ، احکام اسلامي را مانند پدران و اجداد بزرگوارش گسترش داد و به تعليم و ارشاد پرداخت و به مسائل بسياري  پاسخ گفت.
امام جواد (ع ) در مدت 17سال دوران امامت به نشر و تعليم حقايق اسلام پرداخت ، و شاگردان و اصحاب برجسته اي داشت که هر يک خود قله اي از قله هاي فرهنگ و معارف اسلامي بودند.
شهادت حضرت جواد (ع)
امام محمد جواد(ع) نوگل باغ ولايت و عصمت گرچه کوتاه عمر بود ولي رنگ و بويش مشام جانها را بهره مند ساخت.
آثار فکري و رواياتي  که از آن حضرت نقل شده و مسائلي را که آن امام پاسخ گفته و کلماتي  که از آن حضرت بر جاي مانده ، تا ابد زينت بخش صفحات تاريخ اسلام است .
دوران عمر آن امام بزرگوار 25سال و دوره امامتش 17سال بوده است . معتصم عباسي از حضرت جواد (ع ) دعوت کرد که از مدينه به بغداد بيايد .
امام جواد در ماه محرم سال 220هجري به بغداد وارد شد. معتصم که عموي ام الفضل زوجه حضرت جواد بود ، با جعفر پسر مأمون و ام الفضل بر قتل آن حضرت همداستان شدند.
علت اين امرهمچنان که اشاره کرديم اين انديشه شوم بود که مبادا خلافت از بني عباس به علويان منتقل شود.
از اين جهت ، درصدد تحريک ام الفضل برآمدند و به وي گفتند تو دختر و برادرزاده خليفه هستي ، و احترامت از هر جهت لازم است و شوهر تو محمد بن علي الجواد ، مادر علي هادي فرزند خود را بر تو رجحان مي نهد .
اين دو تن آن قدر وسوسه کردند تا ام الفضل  چنان که روش زنان نازاست، تحت تأثير حسادت قرار گرفت و در باطن از شوهر بزرگوار جوانش آزرده خاطر شد و به تحريک و تلقين معتصم و جعفر برادرش ، تسليم گرديد.
آنگاه اين دو فرد جنايتکار سمي کشنده در انگور وارد کردند و به خانه امام فرستاده تا سياه روي  دو جهان ، ام الفضل ، آنها را به شوهرش بخوراند . ام الفضل طبق انگور را در برابر امام جواد (ع ) گذاشت، و از انگورها تعريف و توصيف کرد و حضرت جواد (ع ) را به خوردن انگور وادار و در اين امر اصرار کرد .
امام جواد (ع ) مقداري از آن انگور را تناول فرمود . چيزي  نگذشت آثار سم را در وجود خود احساس فرمود و درد و رنج شديدي بر آن حضرت عارض گشت .
ام الفضل سيه کار با ديدن آن حالت دردناک در شوهر جوان ، پشيمان و گريان شد ، اما پشيماني  سودي نداشت.
حضرت جواد (ع ) فرمود : چرا گريه مي کني ؟ اکنون که مرا کشتي گريه تو سودي ندارد. بدان که خداوند متعال در اين چند روزه دنيا تو را به دردي مبتلا کند و به روزگاري بيفتي  که نتواني از آن نجات بيابي.
امام نهم ما در آخر ماه ذيقعده سال 220ه . به سراي جاويدان شتافت . قبر مطهرش در کاظميه يا کاظمين است ، عقب قبر منور جدش حضرت موسي بن جعفر (ع ) زيارتگاه شيعيان و دوستداران است .
قطع نشدن خط امامت با تولد امام محمدجواد(ع)
حجت الاسلام محمد رضا ضمیری بااشاره به زندگی اماه محمد جواد(ع)، اظهارکرد: وقتی امام رضا(ع) بعد از تولد، فرزند خود را دید خطاب به امام محمد جواد(ع) گفت" این موجودی است که برای شیعیان ما با برکت تر از او متولد نشده است"
استاد حوزه و دانشگاه بابیان اینکه امام رضا(ع) تا سن 47 سالگی دارای فرزند نبود، افزود: دشمنان بعد از شهادت امام کاظم(ع) امامت امام رضا(ع) را انکار می کردند.
وی بیان کرد: فقدان فرزند امام رضا(ع) بهانه ای شد برای دشمنان که امامت امام رضا(ع) زیر سوال برود.
ضمیری به نیش زبان های دشمنان به امام رضا(ع) که شما چه امامی هستید که فرزندی ندارید، اشاره کرد و گفت: باتولد امام  محمد جواد(ع) تا حدودی مشکلات برطرف شد.
این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: بعد ازتولد امام محمد جواد(ع) به دلیل چهره گندم گون ایشان دشمنان دوباره بهانه جویی کردند که در میان امامان ما امام گندم گون نداشته ایم و این فرزند فرزند امام رضا (ع) نیست.
وی خاطرنشان کرد: دشمنان برای روشن شدن حقیقت، افرادی که در آن زمان کارشان قیافه شناسی بود را دعوت کردند تا تشخیص بدهند امام محمد جواد(ع) فرزند چه کسی از اقوام و فامیل های امام رضا(ع) است.
ضمیری افزود: امام رضا(ع) تمام اقوام خود را در باغی جمع کرد و خود در دورترین قسمت باغ به صورت ناشناس زمین را بیل می زد، قیافه شناس ها با دیدن امام محمد جواد(ع) و اقوام ایشان گفتند "پدر این کودک در این جمع نیست" و همه به اتفاق (قیافه شناس ها) گفتند آن مردی که بیل می زند پدر این کودک است زیرا ساق پای این دو نفر شبیه هم است.
این استاد حوزه و دانشگاه معتقد است: تولد امام محمد جواد برکت داشت و نگذاشت خط امامت قطع شود و امامت پدرش را تثبیت کرد.
امام محمدجواد(ع) بر غول های علمی زمان خود غلبه کرد
وی بابیان اینکه امام محمد جواد در سن کم نوجوانی به امامت رسیدند، گفت: عباسیان به دلیل اینکه امام محمد جواد(ع) در سن کمی به امامت رسیده بود ناراحت بودند و فکر می کردند امام ناتوان است به همین دلیل برای امتحان امام محمد جواد(ع) فقیه مشهور و دانشمند آن زمان را درکاخ مامون دعوت کردند تا به مناظره با امام محمد جواد(ع) بشیند.
ضمیری گفت: در آن مناظره امام محمد جواد(ع) بر آن غول علمی غلبه کرد و آن دانشمند در مقابل سوالات امام محمد جواد(ع) زبانش به لکنت افتاد.

انتهای پیام/

ارسال نظر

مهمترین اخبار

تازه های خبری