رژیمی که روزی رؤیای سلطه بر نیل تا فرات را در سر می‌پروراند، امروزه از تأمین نیازهای اولیه معیشتی مردم خود ناتوان است که روند مهاجرت از اسرائیل هر روز فزونی میگیرد
به گزارش قم خبر به نقل از فارس، نقش اقتصاد در میزان قدرت کشور مسئله‌ای است که کمتر کسی آن را انکار می‌کند. اقتصاد در کنار شاخص‌هایی همچون توان نظامی، تکنولوژیک، فرهنگی، ژئوپلیتیک و...، قدرت مانور یک دولت در صحنة داخلی و خارجی را تعیین می‌کند و درصورت بهره‌مندی از یک اقتصاد پویا می‌توان امیدوار بود که از بروز بسیاری چالش‌ها و مشکلات دیگر پیشگیری خواهد شد.
رژیم صهیونیستی نیز از این اصل مستثنی نیست و از بدو تأسیس آن تلاش‌های بسیاری برای پویا نشان دادن اقتصاد سرزمین‌های اشغالی انجام شده است. صهیونیست‌ها با اشاره به ثروت یهودیان و تجربیات موفق آنها در سلطه بر اقتصاد جهان، افراد مختلف را با وعده دستیابی به زندگی بهتر به مهاجرت به سرزمین‌های اشغالی ترغیب می‌کردند. با این‌حال این اقتصادِ به‌ظاهر شکوفا که در آغاز قرن بیست‌ویکم در اوج خود بود، چند سالی است با چالش مواجه شده و این وضعیت خود زمینه‌ساز بروز مشکلات جدیدتری شده که تا پیش از آن بر آن سرپوش گذاشته می‌شد.
به اذعان همه کارشناسان، لازمه رشد اقتصادی وجود شرایط و وضعیت سیاسی و امنیتی مناسب و آرام است و میزان سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی ارتباط مستقیمی با وضعیت کشورها دارد. این اصل در مورد همه کشورها صادق است و حتی رژیم صهیونیستی نیز که اساس آن برپایه خشونت و غصب حقوق مردم بوده است هم با وجود همه حمایت‌های قدرت‌های غربی، در چند سال اخیر با کاهش سرمایه‌گذاری‌های خارجی مواجه بوده است. براساس آمارهای رسمی، رشد اقتصادی رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۰ حدود ۷/۴ درصد بوده است که این میزان در خوش‌بینانه ترین حالت ۵/۲ درصد برای سال ۲۰۱۴ پیش‌بینی می‌شود.
علل مختلفی در بروز چنین وضعیتی نقش داشته‌اند که از مهمترین آنها می‌توان به آغاز انتفاضه دوم و سوم در سرزمین‌های اشغالی، اشاره داشت ک ه خسارت‌های هنگفتی را به صهیونیست‌ها وارد کرده است. به اذعان مقامات صهیونیستی با آغاز دور جدید انتفاضه، این رژیم ده‌ها میلیارد دلار صرف سرکوب فلسطینی‌ها کرده است که این میزان در کنار عوامل دیگر، موجب ورود این رژیم به رکود شده است. به گفته موشه یعالون، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، جنگ پنجاه روزه غزه حدود ۵/۲ میلیارد دلار هزینه برای تل‌آویو داشته است که این میزان در کنار خسارت‌های ناشی از کاهش درآمدهای گردشگری، کاهش سرمایه‌گذاری‌های خارجی، افت بورس، خروج سرمایه، فلج شدن بازارها، کاهش صادرات به‌دلایل مختلف ازجمله تحریم کالاهای صهیونیستی، غرامت خسارت‌های واردشده به ساکنان مناطق اشغالی و... ضربه مهلکی را بر پیکره اقتصادی این رژیم وارد کرده است.
البته در کنار این عوامل برخی کارشناسان غربی معتقدند صرف‌نظر از آثار درگیری‌های صهیونیست‌ها با فلسطینی‌ها، فقر شدید منابع طبیعی نیز اقتصاد رژیم صهیونیستی را شکننده‌تر کرده است. به گزارش نشریه فارن افرز، رژیم صهیونیستی همزمان هم از فقر شدید منابع طبیعی و همچنین فقر نیروی انسانی رنج می‌برد و برای مثال کمبود زمین‌های مناسب کشاورزی در کنار کمبود منابع آبی این رژیم را در وضعیت بغرنجی قرار داده است.
برآیند این مسائل سبب شده تا برخلاف وعده‌ها و تبلیغات صهیونیست‌ها، ساکنان رژیم صهیونیستی به این نتیجه برسند که این سرزمین بهشتی نیست که به آنها وعده داده شده و باید رؤیاهایشان را در جای دیگری دنبال کنند. به‌همین‌دلیل همزمان با شکست‌های سیاسی و اجبار صهیونیست‌ها برای عقب‌نشینی از برخی مناطق اشغالی، بروز مشکلات اقتصادی همچون افزایش قیمت مسکن، کالاهای اساسی، مالیات و گسترش فقر و بیکاری، ساکنان سرزمین‌های اشغالی بیش از پیش در تأمین هزینه‌های زندگی خود دچار مشکل شده‌اند.
این موضوع زمینه اعتراضات زیادی را در داخل اسرائیل ایجاد کرد و همزمان با انقلاب‌های عربی در منطقه، تظاهرات‌های گسترده‌ای در شهرهای مهم اسرائیل برگزار شد. همچنین در واکنش به فشارهای اقتصادی چندین نفر به تبعیت از محمد بوعزیزی، جوان تونسی خودسوزی کردند.
بروز مشکلات اقتصادی به قدری عرصه را بر شهرک نشینان صهیونیست تنگ کرده بود که در انتخابات دور گذشته موضوع اقتصاد برای نخستین‌بار با پیشی گرفتن از امنیت در صدر مطالبات مردم قرار گرفته بود. این بدین‌معنی است که رژیمی که روزی رؤیای سلطه بر نیل تا فرات را در سر می‌پروراند، امروزه از تأمین نیازهای اولیه معیشتی مردم خود ناتوان است. نتیجه چنین وضعیتی تشدید روند مهاجرت معکوس از سرزمین‌های اشغالی است که زنگ خطری جدی برای آینده رژیم صهیونیستی است.
سید عبدالمجید زواری
ارسال نظر